sen nelere kadirsin A4!..

Fotoğraftaki abla, içimdeki çığlığın dışa vurumudur!

son zamanlarda iş yoğunluğum arttı ve her iş yoğunluğum arttığında olduğu gibi benim de A4' lerle münasebetim arttı.

parmağımı ıslatıp(tükürüklemek demek en doğrusu aslında :) ) kağıt ayırmaktan dilimin ucunun yara olduğu (sanırım mikrop kapıyorum :) )dönemdeyim.

yazıcı sesi duymaktan, hiç bir elektrikli cihaz sesine tahammül edemediğim (şu an çalışan çamaşır makinesi sesine ifrit olmam gibi),

kağıdı sürekli sıkıştıran fotokopi makinesi sayesinde ince gazeller(!) okumayı öğrendiğim bir dönem.

hal böyle olunca değişiklik arıyor insan. (sanırsın ki bu yazıyı yazan kişi, hayatında köklü değişiklik yapacak!)

yeni kağıt almak için paketi açtığımda ''yakaya benzedi ayol bu'' dedim kendi kendime ve yaratıcı-sanatçı belleğim devreye girdi. internetten çıktısını aldığım kadın kafasıyla kombine bi model oluşturdum.

bi şey söyleyeyim mi?
5 dakikamı alan yukarıdaki olay, bana öööyle iyi geldi öööyle iyi geldi ki!
aynen üniversite yıllarımda ne okulun uzamasını ne gireceğim sınavları dert edip, yurt kantinine inip, walkmanimin kulaklıklarını(evet o zamanlar walkman vardı!) kulak zarıma kadar sokup müzik dinleyip, sevdiklerime el işi bir şeyler yaptığım zamanlardaki gibiydi.

neyse işte,
iş yoğunluğu-A4 birlikteliği ve netice ortada işte...