Memuriyete İlk Adım!..

Rabbim' in izni ve yardımıyla memuriyete ilk adımımı atmış bulunmaktayım.

Benim için ne keyifli bir gündü anlatamam!..

Enerjim zirvede, ağzım kulaklarıma varıyor, zihnim ve bilincim sonsuzluğa ve bilginin nirvanasına açık, gelsin bilgiler gitsin talimatlar,... vs! durumundaydım :))

Bildiğiniz üzere Gıda Mühendisiyim.

Mesleğime dair Türkiye şartlarında yaşanılanları, düşündüklerimi ve yakınmalarımı şu yazılarımda ( ''Serzeniş'' , ''Serzeniş 2'' , ''Gıda Mühendisleri...(!!!)'' , ''Başka Söze Gerek Var mı?!!!!!!'' , ''Teşekkür'' , ''Ne Yazsam Az...'' ) bulabilirsiniz.

Ve lakin bir kaç gün evvel -özel izinle- yapmış olduğum iki gıda firması ziyareti neticesinde mesleğimi çok sevdim!

Ben bu işin ala' sını yaparım yahu! dedim. Zira nezaketim gereği koruduğum suskunluğum sırasında beynimde bir sürü bilgi dönüyordu ve içimde ''bunu biliyorum! bunu da biliyorum! şunu eksik yapmışlar! aslında şu, şöyle olmalıydı!'' cümleleri fink atıyordu.

Bir tanıdığımın yakın zamanda dediği gibi: '' Sen, mesleğini sevmiyorsun. Peki mesleğine ne verdin?'' cümleleri, bizatihi vücut buldu o gün.

Aslında şunu gördüm: özel sektöre verdiğim 6 senemin sadece 5 ayını kapsayan ''gıda ürünleri imalatı'' sektörü çalışmalarımda kendime çok şey katmışım ve o ''çok şey'' şükürler olsun ki hala beynimin kıvrımlarında.

Şöyle ki, ziyaretine gittiğim firmanın gıda işleme dalı, 5 aylık tecrübe yaşadığım dal ile alakasızdı ama söz konusu olan ''gıda'' idi neticede!..

Bunlarla beraber 5,5 senemi verdiğim danışmanlık sektörünün de bana ne çok şey kattığını yine o iki ziyarette gördüm. İki firmanın da işlediği gıda ve dolayısıyla ortaya çıkardığı ürünler birbirinden farklı idi. Dolayısıyla prosesleri, makineleri, imalat yerleri de farklı idi ve ben resmen MEST OLDUM!!!! :))))

Sevmediğimi sandığım, bilmediğimi sandığım, yapamayacağımı düşündüğüm mesleğim meğer nasıl da içime işlemiş! 

Velhasılıkelam, zoraki gideceğimi sandığım KPSS (ve İNŞAALLAH YDS) kurslarına büyük bir zevkle, ümitle, sonucu ne olursa olsun gideceğim ve Rabbim'e (C.C.) sığınacağım. Gelecek ne varsa O' NDAN GELSİN; BAŞIM GÖZÜM ÜSTÜNE! Ben, üstüme düşeni yapayım da, yüzüm gülsün, gönlüm rahat olsun da, gerisini düşünmek bana mı kalmış???

SENİ SEVİYORUM RABBİM!

VE BİNLERCE KEZ HAMD-Ü SENALAR OLSUN Kİ SENİN DE BENİ SEVDİĞİNİ BİLİYORUM!

ÖNÜMDE ÖYLE GÜZEL KAPILAR AÇIYORSUN Kİ, MUTLULUK GÖZLERİMİ YAŞARTIYOR ve O KAPIDAN GİRMEMEK OLSA OLSA BENİM ÜZERİME SUÇ KALIYOR.

SENİ SEVİYORUM! :)

Dipnot: Radyo kanallarında dönen ve benim de her defasında eşlik ettiğim

''Güvenilir gıda demek, sağlıklı yaşam demek;

Yediğine içtiğine dikkat et, güvenilir gıda tüket.

Büyük küçük hepimiz, güvenilir gıda seçmeliyiz;

Yediğine içtiğine dikkat et, güvenilir gıda tüket.!!

          174 ALO GIDA HATTI''

jenerik müziği  aslında çok gıcığıma gidiyor! (sizinle paylaşmak için internette aradım ama bulamadım)
Evet müziği çok güzel; insana kendini dinlettiriyor da-söylettiriyor da ama her defasında yüksek sesle ''Acaba hangi gıda mühendisleri ile güvenilir gıdayı tespit ediyorlar???!!!!'' diyorum. Çünkü, gıda mühendisliğinden yapılan atama sayısı o kadar az ve dolayısı ile atanma puanlarımız o kadar yüksek ki!!!! Pardon ya unutuyordum; atamadıkları gıda mühendisleri yerine gıda fabrikalarını kontrole nasıl olsa ziraat mühendisleri, veterinerler(aynen öyle! veterinerler!), kimya mühendisleri ve hatta makine mühendisleri gider zaten. Bize ne hacet???!!!!!

Neyse, konuyu tatlıya bağlayıp kapatayım:

Somut olarak ilk adımımı attım; devamı gelecek elbet!

BEKLE BENİ GIDA, TARIM ve HAYVANCILIK BAKANLIĞI! GELİYORUM!!!! :))))))))