yoruldum... yorgunum... kendim olamamaktan yoruldum, kendimi bırakamamaktan yoruldum.
düşünmekten yorgunum, yazamamaktan yoruldum.
sende olmak cehennemse eğer ben sende yanmayı özledim.
saatlerce ağlamaksa bunun devamı, göz pınarlarımın kurumasını özledim.
aynı şarkıyı defalarca başa sarıp şişenin dibini görmekse cezası, uykusuz gecelerimi sabaha bağlamayı özledim.
bıraktığım sigaraya tekrar başlamaksa kdv'si, öksürüklere boğularak peşpeşe içtiğim her dalla peşinen ödemeyi özledim.
yalnız kalmayı özledim. gündüz veya gece fark etmez, istediğim an gözlerimin dolmasına müsaade etmeyi özledim. kahkahalarla gülerken hunharca ağlamayı özledim.
dengesizlikse bu, yerin dibini göğün zirvesini, sonra da kendi düzlüğümü bulmayı özledim.
bana öğrettiğin bunalım şarkıları ilk dinlediğimde fenalıklar basmasını,
içtiğin sigaralara kızıp sonra sana eşlik etmeyi,
bana söylediğin güzel sözlere önce inanmayıp sonra o sözleri hatırlayıp gülümsemeyi,
beni yazmaya teşvik etmeni, bunun için senin bir şeyler karalamanı,
seni gördüğümde ve hatta seni düşündüğümde bile yaşadığım su içmiş gibi ferahlamayı,
seninle neler yaşayabileceğime dair ihtimallerin hayaliyle heyecanlanmayı,
bana beslediğin aşkı bana tutuk tutuk ve çekinerek yaşatmanı,
gece habersizce ve sessiz sedasız kapımın önüne bıraktığın kitapları, sabah işe giderken kapımı açtığımda görmeyi,
laf arasında sevdiğimi söylediğim ufak tefek şeyleri bi kutuya doldurup uzak şehirden bana yollamanı özledim...
yazmayı özledim,
hissetmeyi özledim,
yaşamayı özledim,
yaşadığımı hissetmeyi özledim,
melankolik hallerimi özledim,
beklentili hallerimi özledim,
beklediğimi bulmayı özledim,
gizli kalmaktan yoruldum, görülmeyi özledim,
içimde saklı kalan sırları parça parça açığa çıkarmayı özledim,
yol gözlemeyi özledim, yolumun gözlenmesini özledim,
sevmeler sevdalar bitsin de zalimlere mi kalsın şu yalan dünya?..
