demek ki neymiş? camlar da açık olmalıymış!

çok yoğun ve yorucu bir iş günü,
masadan kalkamamacasına çalışma,
masamın üzerini ancak mesai bitiminden 1 saat sonra -belki- temizleyebilme
...
ayrıca yaşanan can sıkıcı, moral bozucu, güçten düşürücü olaylar
...
yarım saat evveline kadar berbat hissediyordum pıtırcık.

günün yorgunluğunu ofis camımın önünde derin bir nefes alarak yok edip eve yollanacakken
müzik sesi işittim, dahası birileri de şarkılar söylüyordu.

hahhaaaaaay
bak nasıl da el çırpmaya başladılar :)
ve ben nasıl da keyiflendim! :)
şu an şu çalıyor:

sizin keyfinizi, sesinizi, neşenizi yirim!!!!!
gidip aralarına karışayım mı?
filmlerdeki gibi pat diye salona girip bir anda herkesle canciğer kuzu sarması olayım mı? :)

ama üzerimde mavi bir elbise omalı, beyaz puantiyeli,
saçlarımın uçları bukle bukle olmalı ve kurdeleyle bağlı olmalı arkadan.

sizin baterinizi yirim!
o şen şakrak kızların bağıra çağıra şarkı söyleyişi
erkeklerin tempo tutuşları ne hoş ne canlı
ay ne keyifliler bi duysanız :)

sağ olun var olun canlar!

ve çalar:

dur şunu da dinleyeyim, bir sonraki şarkı neymiş derken
yarım saatim cam önünde geçti :)

veeee işte beklediğim an geldi,
kısacık doğum günü müziğiyle olay bağlandı :)

benim bildiğim ofisimin yakininde böyle bir mekan yoktu,
hangi ara açıldı?
kimdir bunlar?
şu yoğun ve geceleyeceğim iş günlerinde de benim için çalarlar mı?

ay dur koptu olay!

başka şeyler yazmaktı niyetim, cümlelerim karman çorman oldu :)
hep edebi cümlelerle yazayım istiyorum,
yazmaya başlayınca ben oluyorum :)

''sevmek için yaratılmış gözlerde yaşlar niye???? niye ha niye?''

ay onlar gibi bağıra çağıra şarkı söyleyip deşarj olmak isterdim şimdi.

şebnem ferah diyor ya ''her gün güneş doğar/yeter ki açık olsun perdeler'' diye;
ben de yetmez diyorum ve ekliyorum:

PERDELERİN AÇIK OLMASI YETMEZ / CAM DA AÇIK OLMALI! ;)