evet.
nasıl bi akşam?
yazma-konuşma-dertleşme isteğiyle dolu bi akşam.
öyle ki,
işten gelir gelmez
topuklu ayakkabıları ayaktan fırlatır fırlatmaz
yok açlıkmış
yok yorgunlukmuş
hiçbirini düşünmeden
masamın başında aldım soluğu.
bu durumu en son
kpss' nin olduğu gün yaşamış ve yazmıştım:
peki bu akşamda ne var?
daha doğrusu bugünden ne var?
bugünün getirdiği akşamda ne var?
sabah yataktan Aşık Ruhsati' nin
''daha senden gayrı aşık mı yoktur?'' dizeleriyle uyandım.
işe gider gitmez de Gülay'dan dinlemeye başladım.
halen de beynimde, içimde dönüyor türkü.
sonra... iş...
Elhamdülillah çalışıyorum, bir işim var ve iş yerimi seviyorum.
lakin iş yerimden sevdiğim iki insanın bu ay sonu itibariyle işten ayrılacak olması...
canımı acıtıyor.
sonra... trabzon...
yağmurlu, gri, soğuk.
sonra... eve dönüş...
dolmuşta aklıma geldi, Rahmetli Zübeyde öğretmenin
''Dayan Allah'a, komaz Vallaha'' sözleri.
eve giriş ve ezan sesi,
ezanın son demi,
sükut, sessizlik, dinleyiş,
gözleri kapama ve derin bi nefes alma...
aslında bu kadar değil ama
bu kadarını yazma
ve
bu kadarcık yazmayla da ferahlama...
her daim vardır bir hayır.
ELHAMDÜLİLLAH.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Gelsin Yorumlar: