5 Temmuz 2014 Cumartesi

Bu Bir KPSS Yazısı Değil; Şükür Yazısıdır!..

Nasıl içimden geliyorsa öyle yazacağım!
Kurallara, edebi olmaya özen göstermeden; dilim döndüğünce, gönlüm elverdiğince!..
Zira şu hayatta güzel ve coşkulu şeyler söylemek için vakit kaybetmemeli!
Evet bugün KPSS vardı. Bu sınava giren bilmem kaç yüzbin insandan biri de bendim!
Tastamam 9 ayımı bu sınava verdim.
Sadece 9 ayımı değil; emeğimi, enerjimi, paramı, o sürede dershaneye gitmeyip özel sektörde çalışmaya devam etseydim o süreçte alacağım maaşlarımı, psikolojimi, moralimi, neşemi, el emeğimi göz nurumu,uykularımı, sabahlarımı, gecelerimi...
Ve dananın kuyruğu bugün koptu!
Nasıl koptu? Değdi mi bu yolda gözden çıkarılanlara?
Bilmem...
Evet tam olarak yanıt bu: Bilmem!
Neden mi?
Çünkü, bilmem kaç yüzbin diğer memur adayı arkadaşım gibi ''benim'' seçimimdi bu sınava girmek.
İsteseydim yukarıda saydığım hiç bir hakkımdan feragat etmez, ''seni versinler ellere KPSS, bana özel sektör de yeter.'' diyebilirdim. Ama demedim. 
Devlet memuru olmak istedim; bunun, hayatımı düzene sokmak için -diğer yollardan- daha iyi bir yol olacağını düşündüm. Kim bilebilirdi ki bunu?! Ben dahil hiç kimse bilemezdi; Yaradan' dan başka!..
Madem ki ben bu yolu seçmiştim, bu yolda çalışmak da boynumun borcuydu.
9 ay geldi geçti vesselam; aynen 2 saatçik bir zaman dilimi içinde 9 ayımın çarçabuk geçivermesi, gözümde devleştirdiğim sınavın şu saat itibariyle şimdiden ''tarih'' olduğu gibi...
Peki sınavım nasıl geçti?
Yanıtım sizin için tatmin edici olmayabilir ama benim yanıtım yine: ''Bilmem!'' olacak.
Evet kesinlikle zor bir sınavdı; hele ki Tarih' te ters köşeden yediğimiz gollerin, Güncel Konular başlığı altında hatmettiklerimizin hiçbirinin karşımıza çıkmaması gibi =) Gülüyorum evet ama sakın kızmayın. Zira, NASİP BE OKUYUCU! NASİP BE YOLCU! NASİP BE ARKADAŞIM! Ve ondan öte köy yok.
Eğer ki, ''Çalıştık ama olmadı.'' diyebiliyorsan ne mutlu bize! Bu durum, ''Çalışmadım da, kem küm de, çok kötüydüm de, psikolojim iyi değildi de...'' bıdı bıdılarından iyidir. Çünkü bizim alnımız ak, başımız dik.
Ve asıl mühimi ''ÜMİTSİZ OLMAK YAKIŞMAZ MÜSLÜMAN OLANA; İNANANA!''
Rabbim' den diler, O' ndan ümit eder, başkasından istemeyiz biz. Ve tevekkül deriz buna. Şükür ki bunu Yaradan' a ve Ne mutlu ki bu idrake sahip olup, gece başını yastığına koyduğunda ertesi gününü Rabb' ine emanet edebilene!
Bir yerde okuduğum gibi: ''HERKES ALLAH' A İNANDIĞINI SÖYLÜYOR AMA HİÇ O' NA GÜVENİYORMUŞ GİBİ DAVRANMIYOR.''
Bak şimdi lafı nasıl bağlayacağım ben?:
Ben bu geçirdiğim 9 aydan da, bu süre boyunca yaşadıklarımdan da, dershanemden de, o dershanede tanıştığım -kantincisinden hocasına, temizlik görevlisinden sınıf arkadaşlarına ve tanıdığım bütün- insanlardan da çok memnun kaldım ve yaşadığım her şeyden RAZI oldum.
Sınav sonrası çok yorgundum ve kendimi hemen MEKANIMA=GANİTAMA attım. Bakınız :)






Gökyüzü de bulutlar da aynen içim gibi griydi. Derken sevenlerim aramaya başladı birer birer: ''Sınavın nasıldı Ayşe? İyi misin Ayşe? Nerdesin Ayşe? Yanına gelelim mi Ayşe?..'' Ve ne yazık ki ve özür dileyerek söylüyorum bazılarının telefonunu açamadım bile -biliyorum telefonunu açamadığım arkadaşlarım da bu yazıyı okuyacaklar; onlardan bütün kalbimle özür diliyorum ve bu durumu telafi edeceğime söz veriyorum- . Konuştukça rahatladım, ferahladım, içimi huzur kapladı, mutlu oldum. ( Acaba bu mutlulukta ''Sınavı sarsıntılı geçen, tek ben değilmişim!oley!'' durumu da etkili olmuş mudur bilemeyeceğim ;) Dürüstlük... Olmadık yerlerde kullanılmamalı ;) ).

Derken derkeeeen hani yukarıda bahsettiğim ''İyi ki tanışmışım!'' dediğim, ses tonuna, huyuna-suyuna-mizacına-sakinliğine-hanımefendiliğine hayran kaldığım ve çok sevdiğim Duygum geldi yanıma. ( Geleceğim deyip de beni eken sevgili arkadaşlarım Şeyma, Nazan, Merve... Sizi de çok seviyorum ama bunun acısı çıkacak! Bu böyle biline! ;) )


Fotoğraflarına bakınca, yukarıda Duygum için söylediklerimin az bile kaldığını anlarsınız herhalde :)
( Duygu, fotoların sol yanında; ben ise sağ yanında olan kişiyim =) )

Sonra sonra yine ''İyi ki tanımışım!'' dediğim, Trabzon erkeğine has bütün özellikleri taşıyan, en büyük artısı (bu benim şahsi kanaatimdir :) ) kitap okumak olan, hele ki okuduğu bu kitaplar şiir kitabı olunca bizleri daha da şaşırtan ( zira dış görünüşü çok farklı düşündürtüyor insana ;) ) Gazi eklendi bize.


Şimdi onlar geldi ya günüm nasıl şenlenmesin? Ben nasıl şükürsüz davranayım? Nasıl sırf bi sınava bel bağlayıp hayatımı karartayım?

Duygum ile yaptığımız ''nimet, şükür-şükürsüzlük, En Sevgili(C.C.) sohbetleri, Gazi ile arada gerginleşen ortam, bunların ortasında arayıp soranlar... Hepsi güzel, hepsi kıymetli şeyler!

Bakın güzel bakınca, her şey nasıl da güzelleşti :)


Sonra ikisi de beni bırakıp gitti :)
Ve yağmur başladı :)
Onlar için söylediğim bütün güzel sözleri geri alıyorum ;)

Arkadaşlar gider, yağmur başlar ve bana ev yolu görünür.
Geldim-bütün ders notlarımı-kitaplarımı-defterlerimi bir araya topladığım gibi geri dönüşüme yollayıverdim ve derin bir oh! çektim. Odam ferahladı yahu! Neydi o öyle duvarlarda haritalar-notlar, giysi dolabının bile orasından burasından çıkan yaprak testler, çekmecelerden fırlayan post-it kağıtlara yazılmış, fosforlanmış ''aman ha, unutma!'' notları öyle!

okuyucu: hayat devam ediyor!
Bir insanın hayatında yapılacak işler listesi hiç bitmiyor!
Bakma bunalım bunalım davrandığımıza, hep hayal ediyor, hep ümit ediyor, hep planlar yapıyoruz.
E olması gereken de zaten bu!

Elhamdülillah hepimizin -eskilerin tabiriyle- altın bileziği kolumuzda.
Rabbim sıhhat verdiği sürece ve bu can bu bedende durduğu müddetçe çalışacağız, üreteceğiz, 
AMMA VE LAKİN GÜ-LÜM-SE-YE-CE-ĞİZ! =)

Şahsen benim kafanda 40 türlü plan var şu an.
Yakın tarihte sesimi radyolarda, görüntümü tv' lerde, yazılarımı gazete veya dergilerde görürseniz şaşırmayın!
Hele ki Ayşe' yi o sınav senin bu sınav benim koşturmaya hala devam ediyor görürseniz hiç şaşırmayın!

BEN YARADANIM' DAN ve BANA YAŞATTIKLARINDAN RAZIYIM,
O DA BENDEN RAZI OLUR İNŞAALLAH!


Bu arada isimlerini zikretmeden geçemeyeceğim;

Elifim Elif Hocam, Çalıkuşum Zehra Hocam, Abid Hocam, Mustafa Hocam, Dursun Hocam, Osman Bey, Tuğçe Hanım, Melahat Abla, Hasan, Ayşegül, Gökçen, Gökhan, Emre, diğer Emre :), 

Sıra arkadaşım Merve, hem sınıf hem branş arkadaşım Şeyma, nazlım Nazan, Haticem, ve sınava ramak kala yolladığı whatssapp sorularıyla beni strese sokan Arif :)

4 yıl öncemden yadigar kalanlarım İrem, Ebru, Berrin;

Ve tabi ki benim her çilemi çeken SEVGİLİ AİLEM! Başta Bal Gözlü Annem, sonra ablalarım, abim, kardeşim ve enerjileriyle-varlıklarıyla beni her daim gülümseten ve şükür ettiren yeğenlerim

ve yan yana olamasak da gerek internet gerek telefonla benden desteklerini esirgemeyip bana sevgilerini ileten SEVGİLİ AKRABALARIM!

Ayyyy en önemli ismi unutuyordum az kalsın! RAAAZİİYEEEEEE =) =)
(O, kendini biliyor :) )
Assolistler en son çıkar!

Şimdi söyleyin bana, elimde bunca nimet varken mutlu olmamak, şükretmemek benim neyime???

Ben seni alt ettim KPSS!

SEVGİ, SELAM ve GÜLÜCÜKLERİN EN İÇTENİYLE! :) :) :)

2 yorum:

  1. Inşallah Rabbim hakkınızda hayırlı olanı verir. Güzel manzara,güzel arkadaşlar ve rahat bir nefes daha ne olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin. Çok sağ olun.
      Daha ne olsun be ya! :)

      Sil

Gelsin Yorumlar: